Down Under Part 2

Om te beginnen (deel 1): Een gelukkig nieuwjaar gewenst met naar keuze: een goede gezondheid, een gelukkig gezinnetje, een schoon lief, lekker eten, veel drinken, een leuke bevalling, geweldige collega's (je kan er ook meerdere kiezen maar niet alles is combineerbaar), goede sportresultaten en vul zelf maar in. Voor het geval dat je nog goede voornemens moet maken en je kan er geen originele verzinnen: meer brieven/e-mails schrijven naar verre vrienden of eens op reis gaan naar een geweldig en groot land aan de onderkant van de wereldbol.

Om te beginnen (deel 2): Shame on us. Een paar maanden geleden nog met grote bek aankondigen dat we regelmatig een nieuwsbrief zouden maken en ondertussen zitten we hier al bijna 5 maanden en hebben we nog maar een verslagje gestuurd. Hoog tijd dus voor wat meer nieuws van Down Under. Bij deze ken je dus ook meteen onze goede voornemens voor dit jaar. Net terug van een weekendje in de Blue Mountains (twee uurtjes van Sydney) en gewapend met een laptop en een Hoegaarden ben ik eindelijk vertrokken. Als alles goed gaat vinden jullie dit dus in je mailbox als je maandagochtend terugkeert van de kerstvakantie - een perfect alibi om het werken nog maar even uit te stellen ...

Met absolute stip de meestgestelde vraag. Momenteel is het hier twintig voor vijf in de namiddag (16u40 of 4.40 pm - de Aussies rekenen niet in het 24-uren stelsel maar met am - voor de middag en pm - na de middag). Tijdens het Europees winteruur is het Belgie 10 uur vroeger, dus is het nu 6u40, het uur waarop de meesten van jullie nog liggen te knorren (sommigen van hun fiets te dromen) of de dappersten nog aan het nachtbraken zijn.

Dit moet een sterke nummer twee zijn. Vandaag moet het een dikke dertig graden en die frisse Hoegie naast mij is dan ook meer een kwestie van overleven dan van genieten... Sinds een paar weken is het weer goed (te vergelijken met een warme zomer in Belgie) maar de eerste maanden hier was het maar een mager beestje (ook te vergelijken met een Belgische zomer maar dan met een echte - een met veel regen dus) - zelfs de Australiers begonnen te klagen want die zijn zoveel regen ook niet gewoon. Die regen is wel heel welkom hier - er zijn delen van Australie waar het al twee jaar niet geregend heeft (maar ook nu niet) en daar beginnen ze wel een beetje hopeloos te worden. De warmste maanden komer er nu aan: januari en vooral februari zouden bloedheet (diep in de dertig graden) en heel vochtig (bijna 100 %) moeten worden.

Voor iedereen die in de onderste helft van Australie woont, is het nu dus de mooiste periode - voor diegenen die het noorden wonen is het nu veel te warm. Het gevolg is dat overzeese toeristen die in de Australische zomer (= Belgische winter) naar hier komen meestal "beneden" blijven (Sydney, Melbourne, Adelaide, Perth). In de Australische winter (= Belgische zomer) is het boven te doen: Brisbane, Cairns, Darwin, Alice Springs. Binnen een week gaan we een weekje op reis met Moeke May die hier voor vier weken is en gaan we ook naar het zuiden (ergens langs de kust tussen Sydney en Melbourne).

Sinds bijna 4 maanden (7 september om precies te zijn) wonen we in een huis in Saint Ives na een paar weken in een hotel gewoond te hebben. De eerste weken in het huis was het wel behelpen want de container met onze spulletjes is 6 weken later aangekomen. Toen we verhuisd zijn van het hotel naar hier (nou ja - de koffers in de auto ingeladen) hadden we letterlijk niks want in het begin was ook de luchtzending er nog niet (met daarin 4 klapstoelen, potten en pannen, bestek, de computer, de TV, ....). Dus wij naar de IKEA (bestaat hier ook maar is maar een flauw aftreksel van wat we in Belgie kennen) en van de ene winkel naar de andere om het meest noodzakelijke te kopen (tafel, krukjes om op te zitten, een paar luchtmatrassen waarvan de onze het al na twee weken liet afweten, ). Dit alles natuurlijk in het gezelschap van onze lieftallige kroost die natuurlijk niets liever doen dan met ons 's avonds te gaan winkelen. Zo hebben we het op een (1) avond gepresteerd een ijskast, een wasmachien, een droogkast, een microgolf, een DVD en een stofzuiger te gaan kopen. Enfin, we hebben het overleefd - ik hoop de verkoper ook. Dat van die ijskast is trouwens typisch Australisch: als je verhuist neem je normaal je eigen ijskast mee ... zal wel een of ander historische reden hebben vermoed ik - ijskasten zijn natuurlijk erg belangrijk hier: Toon had vorige week een bus melk in de berging staan en na drie dagen was het botermelk.

St Ives ligt iets ten noorden van Sydney, ongeveer een half uurtje van het centrum (zonder files) van Sydney. Van het werk is het twintig minuten (zonder files), al kan dat 's morgens wel een uur worden (vooral als ik rond acht uur op het werk moet zijn - gewoonlijk ga ik later). Ook van het strand is het twintig minuten - dat is dus perfect gebalanceerd ... Nadat we hier zijn komen wonen ondekten we wel (vooral afgaande op de reakties van collega's) dat St Ives gewoonlijk "Snives" (spreek uit: "Snaaives") genoemd wordt en dat het (zoals het hele gebied waarin St Ives ligt en dat "Upper North Shore" heet) wel een soort van "Brasschaat/Schilde/Edegem" buurt is. Maar dat konden wij natuurlijk niet weten ... Maar we wonen hier wel goed en hebben vooral hele goede buren - toen we hier pas waren kwamen die al dadelijk met speelgoed en bedden aandragen - binnen de kortste keren waren we hier het "goede doel" van de straat. Dat is natuurlijk rap veranderd nadat ik eens een paar keer mijn gitaarversterker heb opengedraaid om twee uur 's nachts ...

Momenteel is het volop grote vakantie (tot einde januari) - het schooljaar loopt hier van februari tot december. Sinds oktober gaat Toon drie dagen per week en Marie twee, na de vakantie gaat Toon 4 dagen en Marie 3 dagen. Dit is wel heel anders dan in Belgie waar zo goed als alle kleuters alle dagen naar de kleuterschool gaan. Hier is het uitzonderlijk om "full time" naar de kleuterschool te gaan en het aanbod van scholen is ook beperkt: de publieke scholen hebben maar een beperkt aanbod van beschikbare plaatsen. Na wat moeite hebben we plaats gevonden in "Noddy's", een prive "pre-school" zoals het hier genoemd wordt. Het is iets tussen een creche en een echte kleuterschool tussen-in maar Toon en Marie gaan allebei wel graag nu. Toon was het gewend om naar school te gaan en die heeft alleen de eerste dag geweend. Voor Marie - die schoolgaan nog niet gewend was en zeker niet in het Engels - heeft het wat langer geduurd voordat het een droog afscheid werd, maar die is het nu ook goed gewoon. Het is allemaal ook te betalen al valt dat nogal mee (15 a 20 Euro per dag). Ook wat creches betreft zijn we in Belgie wel verwend beseffen we nu - voor een volledige dag "long daycare" (bvb. van 8u 's ochtends tot 6u 's avonds) betaal je 50 Euro of zo en de plaatsen zijn heel beperkt. Detail: Miss Capewell, de directrice van de school (die maar 3 klassen heeft) moet ergens tussen de 75 en 80 jaar zijn - misschien moeten de Belgische vakbonden eens hier komen kijken voor hun acties "op-58-met-pensioen-want-het-onderwijs-is-toch-zo-zwaar" ...

Pas vanaf 5 jaar gaan alle kinderen echt naar school en beginnen dan met een jaar "kindergarten", te vergelijken met het derde jaar kleuterklas in Belgie. Vanaf dan is het in principe gratis (behalve voor tijdelijke buitenlanders zoals wij). Het gaat er hier allemaal wat relaxter aan toe op school hebben we de indruk en dat is misschien ook beter al is het in het begin zeker wennen voor ons.

Natuurlijk - daar hebben we het op voorzien ... We hebben ruimte genoeg dus daar moet je het zeker niet voor laten. Australie is een prachtig land en dus zouden we zeggen: allen hierheen. Iedereen die wil kan rustig een tijdje hier wonen (of kamperen als je wil). We hebben twee auto's en daar kunnen we er wel eentje van missen als het moet. Als je plannen hebt dan kan je wel best op tijd je tickets boeken want vooral rond de vakantieperiodes kan het moeilijk zijn om een ticket aan een redelijke prijs te bemachtigen als je er niet op tijd bij bent. Voor de prijs van een retour-ticket moet je rekenen tussen de 750 en 1200 Euro of zo maar kinderen gaan veel goedkoper (1/3e van de prijs dacht ik).

Wat is de beste periode? Dat maakt eigenlijk niet veel uit - het komt er gewoon op neer je reisroute aan te passen aan wanneer je komt (zie ook FAQ 2). Het enige waar je wel rekening mee moet houden is dat het een geweldig groot land is (400 keer groter dan Belgie denk ik) en dat er nauwelijks echte autosnelwegen zijn. We zijn een paar weken geleden een weekje naar Port Macquarie op vakantie geweest, 400 kilometer ten noorden van Sydney en op de kaart van Australie zie je die 400 kilometer (ongeveer het maximum wat je comfortabel op een dag kan doen met 3 kids) nauwelijks liggen. Kan wel frustrerend zijn ...

Wat die mobilhome betreft: die gaat er niet komen denk ik: noch het wegennet (zeker niet als je de grote bekende "off-road" routes wil doen), noch de tijd die we hebben (meer korte trips dan heel lange) maken dat het een goede keuze is voor ons. We gaan binnen een paar weken wel eens een off-road camper-trailer (aanhangwagentje met tent erop dat geschikt is voor off-road) huren en zien of dat meevalt.

"Bij tijen" om het in het dialect te zeggen ('af en toe' voor de niet-Minderhoutenaren). Over het algemeen valt het nogal mee, misschien moet het ergste nog komen: de experts zeggen ons dat het eerst half jaar het moeilijkste is. Maar eigenlijk hebben we het veel te druk gehad om veel met het thuisfront bezig te zijn - pas sinds een dikke maand zijn we wat meer aan het relaxen. Er waren trouwens veel meer dingen die we moesten regelen dan we gedacht hadden - dat is wel wat tegengevallen - zeker de eerste weken kwamen er nog heel wat apen uit de mouw.

Nu we meer tijd hebben denken we meer terug aan Belgie en zeker met de feestdagen missen we onze vrienden en familie toch wel. Ons moeder is nu wel hier en we vonden het erg spijtig dat Koen en Inge en Kamil er niet geraakt zijn (nog een tip: als je veel frequent flyer punten hebt en je wil boeken tijdens de vakantieperiodes: heeeeeel vroeg boeken is het advies). Maar we hadden wat graag doorgedaan in Belgie en iedereen rond deze periode live gezien. Verder hangt het een beetje van de blues van het moment af wat we missen: de ping-pong(wedstrijden), de (buren)feestjes, kermissen, etentjes, bruiloften en vatjes en andere bacchanalen, ...

Maar al bij al valt het nogal mee. Het goede weer helpt zeker wel en het feit dat we nu zoveel meer tijd met z'n vijven doorbrengen: enerzijds missen we zeker heel wat momenten met familie en vrienden, anderzijds zijn er veel minder "verplichtingen" en doen we bvb. veel meer dingen met de kinds wat (meestal) erg leuk is.

Euuh ... zowat iedereen die uit Europa komt en hier nu woont zegt ons: "we also came here for two years - but that's now eight years ago", m.a.w. voor vele mensen is het hier het beloofde land en velen gaan nooit meer terug. Voorlopig denken we daar nog niet aan, we zullen eerst als eens zorgen dat we hier twee jaar goed doorgeraken.